((شهرخوب ، شهروند خوب ))

شهروندی ، مقوله ای بنیادین در چگونگی کسب حقوقی انسانی است . در عصر جدید به خاطر تاکید بیشتر بر حقوق انسانی و لزوم شکل گیری نظامهای سیاسی مبتنی بر آن ، شهروندی بعنوان مفهومی اساسی در جامعه شناسی ، فلسفه ، انسان شناسی و روانشناسی به بحث گذاشته شد و ابعاد تازه ای یافت .

آنچه در مقوله شهروندی مهم است به رسمیت شناختن افراد و تائید هویت انسانی آنها است حق انسانی یک فرد به او این اجاره را می دهد که در جامعه از اختیارات و امتیازاتی بهره مند شوند و متقابلا"به ازای این حق مدنی ، تکالیف و مسئولیتهای اخلاقی را در به رسمیت شناختن  حقوق دیگران به عهده گیرد. این به معنای آن است که اخلاق و حقوق شهروندی ذاتا"به هم پیوسته اند و کسی که حقوق شهروندی را می پذیرد در واقع بنحوی اخلاق را هم پذیرفته است در کل حقوق شهروندی ادامه آن حقوق عام و مدنی است که اجازه می دهد افراد در جامعه بتوانند دارای حق مشارکت و قبل از آن حق برخورداری از هویت مشخص باشند .

زندگی شهری مستلزم نهادینه کردن قوانین اجتماعی و شهروندی برای ایجاد روابط پایدار اجتماعی ضمن تامین نیازهای افراد است. برنامه ریزی و نظام اداره تفکر ، توسعه حقوق مدنی و اجتماعی و ظهور جنبش های اجتماعی ، حقوق اجتماعی شهروندی و عدالت و آزادی لازمه وجود یک شهر به شمار رفته و به نوعی همه ساکنان خواستار آن هستند .

برای رسیدن به یک شهر خوب، شهروندی ، هویت و اجتماع از جمله منابع لازم و مهم هستند در واقع شهروند کسی است که احساس تعلق اجتماعی و مکانی داشته باشند و لازمه هویت شهروندی ، برخورداری فرد از حداقل امکانات و خدمات مرتبط با حوزه های فرهنگی ، سیاسی و رفاهی است . در این میان می توان شاخص هایی را مطرح کرد مثل اشتغال که یک شاخص مهم حقوق شهروندی در شهر است ، دومین شاخص برخورداری شهروندان از مسکن مناسب و مطلوب بر اساس استانداردهای شهری است .

مورد سوم امکان استفاده از خدمات و امکانات و کالاها با کیفیت مناسب می باشد .

شاخص چهارم به امکان فراهم شدن کمالات فردی و رضایت بخشی مربوط می شود در پنجمین شاخص وجود برابریهای جنسی و نزادی و ... است که همه این موارد به نوعی در قانون اساسی هم در نظر گرفته شده است و برای احقاق کامل انها باید سیاستگزاری و مدیریت شهری بستر لازم را برای ایجاد یک شهر زنده و پویا فراهم کند .www.hamshahrionline.com